Op VinoBlog.nl is een lezenswaardig artikel verschenen over sulfiet in wijn. Nog steeds worden de hoeveelheden toegevoegd sulfiet niet op etiketten aangegeven. Maar dar komt komend jaar verandering in, heeft Brussel beloofd. We laten het artikel, geschreven door ‘Rienk’ hier grotendeels volgen:
“Sulfiet is en blijft een omstreden onderwerp. Ook bij natuurlijke en biologische wijnen, waar de hoeveelheden zo laag mogelijk worden gehouden.
Hoeveel (toegevoegde) sulfiet mag een wijn hebben? Volgens de Europese wijnverordening uit 1999 mag voor rode wijn maximaal 160 milligram per liter worden gebruikt, voor witte en rosé 210 milligram. Er ligt EU regelgeving op de plank waarbij de maxima een stuk lager liggen: 60 milligram per liter rode wijn en 80 milligram voor witte en rosé.
Nog steeds niet sluitend, vindt Tjitske Brouwer (@TjitskeBrouwer) – Magister Vini en eigenaar van Vinoblesse, gespecialiseerd in natuurlijke en biologische wijnen. “Er zijn bepaalde gebieden in Europa waar je meer dan 80 milligram nodig hebt. Dat is de makke van deze regelgeving. In de noordelijke gebieden heb je andere hoeveelheden nodig dan in de zuidelijke. Zo ontstaat er een ruime marge, waarmee het biologische aspect uit het oog verloren raakt.”
Hoe zit het eigenlijk met sulfiet? Bestaat er wijn zonder sulfiet? Tjitske legt uit: “Tijdens de alcoholische vergisting kunnen gistcellen sulfiet produceren. De meeste natuurlijke wijnen die zonder toegevoegde sulfiet zijn gemaakt, bevatten daarom toch tussen de 5 en maximaal 20 milligram sulfiet per liter. De keurmerken voor natuurlijke wijn in Frankrijk en Italië hanteren een maximum van 40 milligram per liter. Industrieel kunnen er ook gistcellen worden gemaakt die geen sulfiet produceren. Je kunt dus een wijn maken die helemaal geen sulfiet bevat. Maar wil je als wijnproducent voldoen aan het keurmerk van bijvoorbeeld Demeter, dan mag je dat type gistcellen niet gebruiken. Je moet met druifeigen gistcellen werken. Een echte bio-consument drinkt liever een wijn met 20 milligram sulfiet, dan een wijn gemaakt met industriële gistcellen.”
Geen keurmerk
Het Europese keurmerk voor biologische wijn kan de sulfietwaarden aan banden leggen. “Jammer dat dit keurmerk er nog niet is”, vindt Tjitske. “Nu mogen zowel wijnen gemaakt van biologische druiven als wijnen van niet-biologisch geteelde druiven evenveel sulfiet bevatten. Alleen voor natuurlijke wijnen met een privékeurmerk (Vinnatur, Demeter, Natur et Progrès) is een maximum gesteld aan de hoeveelheid sulfiet.”
In de zoektocht naar de ondergrens voor sulfiet kan het ook wel eens misgaan, zegt wijnjournalist en Bourgogne-kenner Gert Crum (@GertCrum). “Het is de afgelopen jaren veel fout gegaan met witte Bourgognes. Er waren wijnen bij die na 2 of 3 jaar al waren geoxideerd. Over de oorzaak is men het nog niet eens, maar één factor is een te lage hoeveelheid sulfiet in de wijnen.”
Over factors gesproken. Ik dacht altijd dat sulfiet vooral een hoofdpijnfactor was, maar het stofje heeft nog een ander vervelend bijeffect. Tjitske: “Net als tannine kan sulfiet een droog mondgevoel veroorzaken. Tannines binden je speeksel, waardoor je werkelijk minder speeksel in je mond krijgt. Sulfiet irriteert je smaakpapillen, waardoor ze een beetje dichtklappen. Je kunt dus minder goed proeven. Dat gebeurt overigens niet alleen bij sulfiet, maar ook bij andere oenologische hulpmiddelen zoals toegevoegde tannines en enzymen. De wijn komt minder puur over. Of dat ook minder lekker is? Tsja.”
‘Bevat sulfiet’. Sinds 2005 staan die woorden op iedere fles wijn die 10 milligram sulfiet per liter of meer bevat. Toch blijft het vreemd dat de Europese regelgeving niet voorschrijft dat de exacte hoeveelheid sulfiet op het wijnetiket moet worden vermeld. “Of andere hulpstoffen, zoals dierlijke eiwitten om wijn te klaren”, voegt Tjitske eraan toe. “Ik vind dat raar. Op alle andere verpakte voedingsstoffen vind je die productinformatie wel.”( Daar komt volgend jaar verandering in. Red. Wijnwijs.eu)
Vaste plek
Waar de biologische vervaardiging van wijn tot enkele jaren terug een impliciete, liever verzwegen kwaliteit was, lopen producenten, importeurs en verkopers er nu uitbundig mee te koop. Biowijn is hot and happening. Volgens Tjitske zijn we zelfs al een fase verder. “De hype ligt achter ons. Biologische wijnproducenten zijn bezig zich een vaste plek in het wijndomein te verwerven. Toen ik in 2006 aan mijn scriptie Biologische wijn bestaat begon adviseerde mijn mentor dat ik beter niet kon beweren dat biologische wijn lekkerder is. ‘Iedereen lacht je uit’, zei hij. Toen werd er nog sceptisch tegen biologische wijn aangekeken. Dat is inmiddels veranderd. Bio is een verkoopargument. Maar wil je biologische wijn puur houden, dan denk ik dat het voor een nichemarkt behouden moet blijven. Voor de industriële productie van wijn geloof ik veel meer in een goed en betrouwbaar duurzaam keurmerk.”
Tjitske staat in ieder geval voor duidelijkheid. Wijnen die (omwille van marketing) als biologisch worden verkocht, maar die dat niet of slechts gedeeltelijk zijn, daar heeft ze geen goed woord voor over. “Je moet niet vergeten dat er in dit segment mensen zijn die heel bewust voor bio kiezen. Die mag je nóóit met een twijfelachtig product naar huis sturen. Als er bio op staat, dan moet het ook bio zijn.”
Waar naar toe?
Over de toekomst van biowijn zijn Tjitske en Gert beiden positief onzeker. Tjitske: “Steeds meer wijnproducenten gaan natuurlijker werken. De consument vraagt daar ook om. En die vraag wordt denk ik alleen maar groter. Je ziet bijvoorbeeld steeds meer kwaliteitswijnen in natuurvoedingswinkels. We zitten middenin een grote ontwikkeling, denk ik. Maar waar het precies naartoe gaat, dat kan ik nog niet zeggen.”
“Kunnen we het ons blijven permitteren als consument en producent?”, vraagt Gert zich af. “Biologische wijnen zijn voor een deel luxegoederen. Als de bankencrisis is gecounterd en oorlogen en natuurrampen aan ons voorbij blijven gaan, dan ben ik positief over de inbedding van biologische wijn. Maar eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik denk wel dat wijnproducenten uit dure wijngebieden zich alleen maar kunnen blijven profileren als ze doorgaan op deze weg; natuurlijk of biologisch, maar in ieder geval zorgvuldig.”
bron: wijnwijs.eu
