Het was dan wel geen wielren etappe, maar qua uitdrukking kwam het letterlijk in de buurt. Al proestend, niezend en snuitend werd het afgelopen weekend het laatste deel van de wijngaard geoogst; de Bianca. Ondanks de vele door het vocht gebarsten en aangevreten druiven wisten we met hulp van zus Marja en zwager/ wijnmaker Rik toch nog zo’n 55 kilo voor het persen geschikt te bevinden.
Inmiddels staat ook deze naast de anderen op het gist om hopelijk een heerlijke wijn voort te brengen.
