Galerijen

Het was al niet zo best dit jaar, nachtvorst, veel te veel vocht en dus misbloei, schimmels en allerlei andere ellende, dreigde de oogst ook nog eens te mislukken door een onverwacht logeerpartijtje in het ziekenhuis. Maar Marja bracht de hulptroepen in stelling en onder leiding van wijnmeester Erik hielp zij, Rob, Loes en Manon gisteren om wat er nog hing toch nog binnen te krijgen. Grote klasse, ik ben ze diep dankbaar. Gelukkig kon ikzelf ook nog net op tijd aanwezig zijn om een (klein) handje te helpen. Suus deed ook haar best om als een soort stofzuiger alles wat viel op te eten. Uiteindelijk hadden we toch nog zo’n 8,5 liter most met een zuurgraad van 7,6 en een suikergehalte van 70 Oechsle. Niet veel, maar toch nog een redelijke kwaliteit.

Na het plukken, sorteren, ontstelen, op pecto-enzymen zetten, persen en voorklaren vandaag de gist toegevoegd en nu staat het heel voorzichtig te ” bloepen”.

Voor het derde jaar op rij zijn de trosjes (tja helaas geen trossen) weer ingepakt tegen wespen en vogels om zo te proberen er nog iets van te maken dit jaar.

De wijngaard krijgt er flink van langs, veel te veel vocht, opkomende schimmels en mineraalgebrek, zal dat nog goed komen?

Het heeft even geduurd, maar na de aanvankelijke verbouwing en een aantal jaren in gebruik voor andere doeleinden, is het nu dan toch zover; de wijnmakerij in de voormalige stallen is in gebruik genomen. Het uitzicht uit de ramen mag er ook wezen!